‘ Of cartoonisten effectieve influencers kunnen zijn? Of columnisten? Vergeet de columnisten niet. Influencers inzake de corona-soap staan nu in het centrum van de media-aandacht, maar dit thema is een ordinaire aandachtsafleider. Vooral de niet-aflatende massa-immigratie, het geknutsel aan en met de euro en het gekonkelefoes rond de EU, worden er handig mee uit het blikveld geschoven. Tja, wie en wat zijn effectieve influencers? Die vraag en de antwoorden kun je op verschillende manieren framen. Wat als je de moorden op Charlie-Hebdo-redactieleden en -cartoonisten beschouwt bijvoorbeeld. Zijn die “reacties” een brevet van succesvolle cartoons kunnen tekenen, een bewijs van dat ze goede cartoons maken, of juist niet? En het houdt maar niet op hè? Lees Michel Houellebecq voor te bedenken scenario’s in Frankrijk. In Nederland had je iemand als Gregorius Nekschot. Die tekende wat mij betreft hele slechte, onbeholpen, pornoplaatjes, maar bepaalde gelovigen van een  zekere denominatie zagen er blasfemische prenten in. Bij wie moet je de “waardering” zoeken, hoe duid je die? Psychoanalyse? Tja, hoe bedoelluuuu…? Waarom slaan bepaalde groepen individuen extreem, of extremistisch, aan op slechte pornoplaatjes? Komt dat misschien omdat ze een “geloof” aanhangen dat afbeeldingen van bepaalde entiteiten verbiedt? Vooral wanneer het bestaan of acteren van die entiteiten kwestieus is? Zijn de personen sexueel gefrusteerd? Ga je je daar druk over maken?‘

• ‘ Nou neen, dat vind ik tijdverspilling. Dat moet ieder voor zich uitmaken, tenzij de onvrede over bepaalde afbeeldingen in bloedbaden resulteert. Dat gaat me te ver. Maar wie zou je dan liefst het land uit schoppen – gesteld dat dat zou kunnen? De cartoonisten/columnisten of de ageerders? Wat columnisten betreft, daarmee beperk je de range al direct tot mensen die nog lezen en dat zijn er steeds minder. ’

‘ Wie laat je je land binnen en wie weer je? Daar zit je bij de kern van de zaak. G. en F. zijn weer een poos in Denemarken geweest en zoals het er daar aan toeging – en nog steeds gaat – moet het hier liever niet, vinden zij. Al moeten de Denen voor het goede doel nu door de zure appel heenbijten. Dat is nog een troost, dat het ooit weer een normaal Denemarken kan worden. Geen Victoriameerdrama in Denemarken. Deze nijlbaars is niet eens lekker genoeg voor de Deense stegt flæsk. Helaas zitten de Denen er mee opgescheept. * Einde van de metafoor.*  Steeds meer Denen zijn van mening dat de politici waarschijnlijk net op tijd hebben ingegrepen om te verhinderen dat overassertieve exoten het land overnamen, maar voordat die zijn ingeburgerd en bereid zijn om zich als Denen te gedragen, zal er nog veel smørrebrød gesmeerd en veel stegt flaesk gegeten moeten worden. Met krokant varkensvlees, welteverstaan. Dat eten, vind ik geen straf.’

• ‘ Dat ben ik met je eens. Toch zijn “de Duitsers” hard bezig opnieuw tig exoten binnen te laten. Bizar! Terwijl juist Duitsers beweren dat ze van het verleden geleerd hebben. Niet dus. Althans, blijkbaar niet als dat verleden korter dan 90 jaar geleden is, en zes jaar (2015, 2016) is natuurlijk ultra kort. Uiterst sneu allemaal, indien je het vriendelijk formuleert.
  Wat vind je bijvoorbeeld van deze redenatie van Seehofer (ik citeer Sterre Lindhout): “Zelfs Horst Seehofer [CSU], een paar jaar geleden als regeringsleider in Beieren de felste criticus van Merkels vluchtelingenpolitiek, verdedigde het plan om vluchtelingen op te nemen met verve in de Bondsdag. Al benadrukte hij later in boulevardkrant Bild wel dat Duitsland deze vluchtelingen kan opnemen omdat het dit jaar in totaal waarschijnlijk ‘slechts honderdduizend’ vluchtelingen opneemt, flink minder dan de voorgaande jaren.”
  Wat een ontzettende rammelretoriek: omdat honderdduizend exoten flink minder zijn dan voorgaande jaren, moeten de Duitsers ze binnenlaten? Honderdduizend is gewoon erg veel. Als er voorgaande jaren méér dan honderdduizend exoten (per jaar?) zijn binnengelaten, dan moet je er nu zelfs geen één meer toelaten, totdat degenen die al binnen zijn, ingeburgerd zijn geraakt en op z’n minst wat Duits kunnen koeterwaalsen. Degene die geen recht op asiel hebben, moeten uitgezet worden, abgeschoben. Zeker de criminelen. Zo zou ik redeneren, anders maak je de Stau des Elends (de prop, verstopping van ellende) alleen groter. Vreemd. Toch lijken de Duitsers er in te trappen. Uiterst curieus. Lessen trekken uit het verleden lukt niet erg. En niet alleen bij Duitsers zo vrees ik.’

‘Niet alleen maak je de ellende-constipatie steeds groter, maar je ondermijnt de steun voor het asielrecht, en dat vind ik minstens net zo kwalijk. Hier, lees dit eens bij Olaf Tempelman: “ In een wereld waarin complotten worden gesmeed, kan de waarom-vraag soms helpen de waarschijnlijkheid van een complot te toetsen. Hoe eenvoudiger die vraag te beantwoorden is, hoe logischer een complot.

Waarom wilde de tabaksindustrie de gevaren van roken onder de pet houden? Om winst te blijven maken. Waarom wilde Nixon afluisterapparatuur in het Watergategebouw plaatsen en Trump dat Oekraïne de Bidens aanklaagde? Om verkiezingen te winnen. Waarom wilden de VS een staatsgreep in Chili? Om van een anti-Amerikaanse, socialistische president af te komen.”

Juist. De waarom-vraag dus. Waarom wil Angela Merkel zo veel exoten binnen blijven hengelen? 1. Omdat ze bij haar afzwaaien tenminste één Nobelprijs wil scoren, 2. omdat de Duitse wapenindustrie afgelopen periode tenminste 5,5 miljard euro aan wapens produceerde en exporteerde en met onder andere die wapens de oorlogen worden gevoerd die vluchtelingstromen genereren. 3. Waarom is CSU-politicus Horst Seehofer plotsklaps omgezwaaid? Omdat hij de GroKo – de Grote Coalitie van CDU, CSU en SPD – niet wil laten omvallen, vanwege hem de zijnen moverende redenen die ze hoogstwaarschijnlijk niet in extenso aan de grote klok willen hangen. Echter, met christelijke compassie, het Algemeen Belang en het welzijn van de gewone Duitser lijken die drijfveren mij weinig uitstaande te hebben. ’

• ‘ Ook het welzijn van de nieuwkomers kan de West-Europese nomenklatoera weinig schelen, want zijn die eenmaal binnen, dan worden ze grotendeels aan hun lot overgelaten. Neen, voor effectieve inburgering en integratie van nieuwkomers kijke men eens naar Israel. Niet alleen moet je tevoren het predikaat genuine Jew verwerven, daarna krijg je een serieuze crash course hebreeuws/ivriet en Israelisch burgerschap toegediend. Puur eigenbelang van de staat Israel, natuurlijk, maar het werkt wel. Tenminste, merendeels, want ook de israëli kampen met starre subgroepen en taai tribalisme.

  Met de putsch van Pinochet in Chili (Tempelman refereert aan deze putsch uit 1973), vooral omwille van het verkwanselen van het veelgevraagde Chileense koper, gaven de Amerikaanse neoliberalen een niet-misteverstaan-signaal af waarmee ze het neoliberalisme als ideologie (opnieuw) solide in de startblokken zetten. Vervolgens dwongen de Republikein Ronald Reagan in de VS en de conservative Margaret Thatcher in de UK, de vakbonden op de knieën. De Democraat Bill Clinton (denk aan zijn Glass-Steagall heist) en Tony Blair nota bene van (new) Labour (de “Derde Weg”), zetten die neoliberale politiek van hun voorgangers gewoon voort, hetgeen toch onbegrijpelijk mag heten. In Nederland schudde nota bene een oud-vakbondsleider Wim Kok de “ideologische veren” bij de PvdA af. Samsom en Rutte gingen als Siamese tweeling het toneel op en verkwartetten politieke standpunten! Daarna collaboreerde Lodewijk Asscher – ook van de PvdA – gladjes met de neoliberaal Rutte en hielp loyaal mee keihard bezuinigen. Hoe is het mogelijk, nietwaar? Het leken wel zombies.’

‘ Het humoristische (!!) is dat toen Margaret Thatcher naderhand werd gevraagd wat ze als haar grootste politieke succes beschouwde, ze moet hebben geantwoord: “New labour.” Moet je nágaan! Thatcher die dat zegt! Dat is utterly devastating voor Blair en kornuitjes. Met Irak (2003) draaide Blair zich (met meenemen van de UK) helemaal het moeras in. ‘

• ‘Het krankzinnige is, dat die ontwikkeling intussen gewoon door gaat. Het lijken wel lemmingen, zombie-lemmingen. Ik zeg “het” en niet “we” omdat ik helemaal niets met deze waanzin te maken wil hebben. In Nederland hebben we intussen alweer een paar maanden te maken met de identiteitsonzin rond Afrikaanse rappers rond zwarte Piet en wat al niet, terwijl wereldwijd (ook Rutte en company doen er uit volle borst aan mee) de nomenklatoeristi Covid-19 met beide handen aangrijpen om hun machtspositie te verstevigen, en ons globaal en massaal te onderwerpen aan een regime van gedragsverandering. Op commando opzitten, pootjes geven en doodliggen.’

‘ En het werkt ook nog hè. Is dat niet eng? Ach ik overdrijf, hoezo eng? Het heeft tenslotte altijd en overal gewerkt. O ja, kunnen cartoonisten effectief zijn als influencers? Ten dele, denk ik. Ik vermoed dat bloggers, vloggers en wat-verder-noggers alsook rappers, momenteel effectiever opereren als influencers. Maar dat weet ik niet zeker, vooral omdat ik noch blog, noch vlog of twitter, en naar rapfestivals ga ik ook niet. Dus.’

• ‘En ook niet meer gaan stemmen? Want waarom zou je pipo’s, bimbo’s en jojo’s op lucratieve verdienposities stemmen, en daardoor legitimeren, terwijl je geen spat meer gelooft van hun met bravour beleden en met verve uitgevente volksvertegenwoordigende kwaliteit en inzet en hun beloofde effectiviteit bij het behartigen van het algemeen belang, inclusief het onze. Kijk maar eens naar de recente Grapperhaus-soap. Neoliberalen doen globaal genomen standaard drie dingen: 1. Ze verhogen de belastingen in het voordeel van de rijken (de BTW is een geliefd middel, en denk aan hun eindeloos en smakeloos manipuleren van een eerste levensbehoefte als wonen), 2. zij privatiseren en dereguleren alles wat los en vast zit en 3. ze verhogen de oorlogsuitgaven, de uitgaven aan oorlogstuig en ten behoeve van te voeren “oorlogjes,” die ze steevast met een stalen smoel: vredesoperaties, noemen..’

‘ Daar kan ik geen speld tussen krijgen. Vooral oorlog is een buitengewoon lucratief verdienmodel voor de leden van het militair-industrieel-politieke complex. Denk aan Dick Cheney met kornuitjes en hun giga-winsten aan de Irak-oorlog via Halliburton-Kellog. Het is de ene hand die de andere wast, en natuurlijk doet “Nederland” mee. O ja, dat Duitse “idealisme” van Angela Merkel, volgens columniste Sterre Lindhout, dat “idealisme” beschouw ik heus als een vorm van collectieve reactieformatie. Reactieformatie is een stadium, een fase, in de anale ontwikkeling en wil zeggen dat een houding verkeert in zijn tegendeel, bijvoorbeeld boosaardigheid slaat om in aardig en bezorgd zijn. Je kunt het bij peuters vaak letterlijk waarnemen: een klapbeweging, bedoeld voor het nieuwe broertje of zusje in de wieg, verandert in een aai. Ik ga steeds meer vermoeden dat “de” Duitsers met betrekking tot het binnenhalen van exoten (de Welkomst-gekte) hun (hoezo hun? de meesten waren rond 1940 nog niet eens geboren) verleden permanent overcompenseren.’

• ‘Dat klinkt in deze context niet erg lekker, vind ik. Kurt vertelde dat Angela Merkel onlangs weer eens een betoog met stampende vuist op de tafel hield  dat wij  – verlichte en beschaafde christenen – de stumpers op Lesbos/Moria moesten herbergen. Waarop ze uit het publiek vragen kreeg als: Waarom beweert u  toch steeds dat u christen bent en wil zijn, terwijl u stromen personen ons land binnenhaalt die geen christen zijn en wat ernstiger is: die erop gebrand zijn het christendom en de christenen uit te roeien. Als u aan zelfflagellatie wilt doen, prima, ga vooral lekker uw gang, ieder z’n meug, maar betrek ons daar a.u.b. niet (ongevraagd) bij. En waarom produceert en exporteert u, die christelijk Duitsland representeert, structureel, onophoudelijk en niet-aflatend, voor miljarden euro’s aan uiterst hoogwaardig wapentuig, inclusief vliegtuigen en aanverwant lekkers, waarmee oorlogen worden gevoerd die vluchtelingstromen op gang blijven brengen? Afgezien van de andere ellende en het oeverloze leed dat daarmee over de mensheid wordt uitgestort. Doen ware christenen dat? Waar staat dat in de bijbel? Daar had de aspirant Nobelprijswinnaar niet zo gauw een overtuigend antwoord op, geloof ik. ‘

‘ Neen, ik vind die Deense hap met veel varkensvlees –  stegt flæsk, zoals Fransje die bekokstoofde – stukken lekkerder. Gelukkig gaan we richting winter. Nu maar hopen dat ie gematigd koud wordt. Een Elfstedentocht hoeft niet meteen, want de tocht in mijn huurwoning is me serieus tochtig genoeg, maar net zo’n temperatuur dat we Deense hutspot kunnen savoureren. Met bier, of met de volle rode wijn die Peerke uit Portugal meenam.’

• ‘ Die tocht in je huurhuis – en de schimmel ook, mag ik hopen? Anders ben je niet compleet. Die zijn er vanwege de corona.’

♥

Thomas Biebricher (2017): Onvermoed en onvermijdelijk. De vele gezichten van het neoliberalisme  /  isbn 978 90 5625 484 1

Tom Janssen – cartoonist Trouw       https://images0.persgroep.net/rcs/lFt05NL_gmzXysk-vEX_nSk8GDE/diocontent/176630770/_fitwidth/1240?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.9&desiredformat=webp