‘ Waarom zitten er in de meeste verpleeginstellingen en zorgtehuizen geen of bijna geen deugdelijke luchtfilters (die bijvoorbeeld corona-virussen kunnen afvangen) en in vliegtuigen hoogstwaarschijnlijk wel?’

• ‘ Omdat de bewoners van zorginstellingen en verpleegtehuizen er niet (langer) toe doen, maar degenen die vaak en regelmatig het vliegtuig pakken wel. En omdat je bij langdurig en vaak inademen van corona-aerosolen een vervelende “griep” kunt oplopen. Mensen met een versleten immuunsysteem plus onderliggende, bijkomende, kwalen, zijn dan bovendien eerder de Sjaak. In het geval van corona zijn dat vooral oudere mannen.  Zij zijn de expendables, misschien dat ze zelfs als deplorables worden gezien. Zij kosten alleen geld en genereren geen economische toegevoegde waarde. Het enige waartoe zij nog kunnen dienen is als statistische entiteit, ten behoeve van politici.
  De vlieg-tuig business daarentegen sterft van de lobbyisten, terwijl onze ouden van dagen door niemand worden vertegenwoordigd, die zijn aan de wolven overgeleverd. Ruben Oppenheimer beeldt dat in de NRC van za. 4 juli treffend uit. Net als het verplegend en verzorgend personeel, die fungeren als nevenschade, collateral damage. Misschien kun je dat jammer vinden, maar zo werkt een neoliberale maatschappij nou eenmaal. Oude mensen gaan dood aan of met corona en vooral voor de statistieken. Voor het verplegend personeel klapt de politieke nomenklatoera desnoods twee keer per dag obligaat in de handen. Dat kost tenslotte helemaal niks. Luchtfilters en beschermende kleding van hoogwaardige kwaliteit kosten geld, en effectieve protocollen veronderstellen een professionele leiding en een intelligent management met hart voor de zaak, dat doortastend en slagvaardig optreedt.

‘ Juist. Het is niet toevallig dat de vliegtuigboeren met miljarden worden gespekt, al het vrome geprevel en brave geneuzel over het milieu en klimaat ten spijt.
Pierre Capel en Maurice de Hond hebben beiden de leeftijd waarop ze zelf tegen een corona-griep zouden kunnen oplopen, en op een ITC belanden. Voor hen is deze soap goed invoelbaar. Nota bene, daarom komt er ook geen parlementaire enquête naar de kabinetsaanpak van de corona-covid19-soap, want die zou brisante zaken aan het licht kunnen brengen. Bijvoorbeeld dat de RIVM-statistieken helemaal niet zo zuiver, schoon en betrouwbaar zijn en dat lang niet alle officeel opgevoerde corona-doden, ook aan corona zijn overleden. Dat zou volksverlakkerij genoemd kunnen worden, op z’n minst misleiding. Waarom wordt dat gedaan, welk doel dient de bangmakerij? Waar moet onze aandacht van worden afgeleid?
Wij, dus de Tweede Kamer, hebben in plaats van een parlementaire enquête naar de (proportionaliteit en wettigheid van de) corona-maatregelen, een kluif toegestopt gekregen in de vorm van een enquête naar de gang van zaken bij de toeslagen-soap. Dat is eigenlijk een “onderzoek” naar institutioneel racisme in Nederland. Dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk, want het blijft abstract en de onderliggende kwalen (met name de neoliberale ideologie) komen niet aan de orde, maar we hebben een parlementaire enquête, dus we moeten niet verder zeuren, vinden ze in Den Haag.’

• ‘ Dit hebben jullie allemaal uit het Café-Weltschmerz-gesprek tussen professor Pierre Capel en Ramon Bril gehaald?’

‘ Nou, neen, niet alléén, maar Pierre Capel zet alle info die we inmiddels over corna-covid19 bij elkaar hebben gesprokkeld, uiterst aanschouwelijk, systematisch en glashelder op een rij. Hij verschaft er tevens een sociaal-maatschappelijke context bij. Die context kunnen wij er althans moeiteloos bij denken en de ideologische bedding zeker, want daar hebben we iedere dag mee te maken. Gabriël Van den Brink legt nogeens vers van de pers uit hoe dat zit. Het moet voor de studenten van Capel een plezier zijn geweest om van zo’n docent college te krijgen.’

• ‘ Pierre Capel is zelf een product van ouderwets en degelijk onderwijs, dus van voor de ellende die begon met de invoering van de Mammoetwet in 1968, en de funeste tweefasen structuur. Net als de ingenieur Theo Wolters, hoewel die toch een ietsje jonger is dan Pierre Capel. De volle omvang van de gevolgen van de sloop van ons onderwijs treedt intussen steeds schrijnender aan het licht. Het schuift onweerstaanbaar als een gletsjer de maatschappij in, schreef Henk Hofland En zo is het. Helaas pindakaas, want  eenmaal “genoten” onderwijs, kun je niet overdoen. Dan is de teerling geworpen (les jeux sont faits), behalve bij Sartre, maar die schreef fictie, en romans lezen, daar doen ze op moderne scholen haast niet meer aan.’

‘ Vreemd, terwijl we zelfs een casino-pensioen gaan krijgen – zoals dat past bij casino-kapitalisme – en de politici dus wel degelijk: les jeux sont faits  staan te roepen. Oké. De meeste politici weten veelal zelf niet wat ze roepen, dus wat maakt het ook uit. Dus ouderwets onderwijs gehad, zeker, net als Maurice de Hond, die is ook 73 jaar. Je ziet dat zulke personen zich buiten hun directe discipline kunnen begeven, zoals het hoort wanneer je niet zwakbegaafd bent, goed basisonderwijs hebt genoten en daarna degelijk academisch hebt kunnen doorleren. Pierre Capel zegt bijvoorbeeld heel erg interessante dingen over zaken (zoals de corrective emotional experience – CEE, en de epi genetica) die ik niet direct met de psychiatrie en psychotherapie in verband zou hebben gebracht. Capel zegt dat welswaar niet zo, hij maakt een wegwuifopmerking over de psychiatrie (is niet zijn vakgebied) maar ik kan het er wel degelijk uit halen – denk ik tenminste. In ieder geval ga ik zijn boek lezen. Ik vermoed dat Capel de ideeën van Dick Swaab overtreft en op zijn minst origineel aanvult.’

• ‘Vergeet niet dat jij – en ik – nieuwe informatie in een context kunnen plaatsen, die wij voorhanden hebben. Met al die ballast zijn wij door ons ouderwetse onderwijs opgezadeld. Zeg, heb je het boek van Nico Frijda niet ook nog ergens liggen? Oef, dat wordt ploegen, of heb jij alles nog paraat? De presentatie van de informatie is net zo belangrijk. Pierre Capel verstrekt de (compacte) informatie op een neutrale manier: naturel, zonder personen of instituties expliciet aan te vallen, hoewel hij het wel over starre opstellingen, waarzeggers en pausen heeft, die de waarheid in pacht houden. Maurice de Hond mengt er veel emotie doorheen en gaat er vaak fel polemisch in. Capel houdt bijvoorbeeld zijn schoenen aan.’

‘ Die emotie van De Hond is aan de ene kant gefundenes Fressen voor de altijd op een rel beluste media – en veel kijkers, maar op den duur breekt hem dat op, want de nomenklatoera lust het absoluut niet wanneer ze openlijk aan de kaak worden gesteld. De Hond kan bovendien extreem goed met statistieken overweg, dus hij laat zich geen knollen voor citroenen in de maag splitsen, en met de (presentatie van) cijfers goochelde het RIVM al naar gelang het het kabinet beliefde, had ik de indruk. Daarom komt er ook geen parlementaire enquête naar de aanpak van de corona-soap door dit kabinet. De corona-soap diende en dient vooral om angst te stichten en de aandacht af te leiden van andere regeringsoperaties, zoals het verkwanselen van onze pensioen- en AOW-fondsen aan Angela Merkel, die daar leuke-dingen-voor-Angela mee gaat doen.’

• ‘ Daar kun je donder op zeggen. Kijk eens, ik zag deze tekst op de site van Reuters: het enige waar het volk aan denkt, is brood en spelen, c.q.: de kapper, terrasjes en vliegvakanties. The biggest steps, de grootste stappen …. , enfin, het is niet anders, treurnis alom. Goed, dat is altijd zo geweest: panem et circenses. Was dat niet Tiberius Tacitus? Whatever. Nu de virussen en de filters. De vette subsidies die diverse regeringen aan de vliegboeren verstrekken, de KLM staat er niet alleen in, hebben daar direct mee te maken: mensen-die-ertoe-doen (althans, die dat op z’n minst van zichzelf denken) behoren tot de populatie die het meest en het vaakste vliegt. Dus inclusief de klasse van beroepspolitici. Als frame dient de economie, die niet zonder mobiliteit kan, hetgeen tot op zekere hoogte aannemelijk is, vind ook ik. Maar tja, waar leg je de grenzen, nietwaar.’

‘ Precies, zo denk ik er ook over. De routine-mantra luidt: dat zijn politieke keuzes. Helaas, helaas, helaas. Laten we dit op de site zetten, met twee printscreens uit het gesprek tussen Pierre Capel en Ramon Bril en dan puzzelen de jongelui zelf maar verder. Ze kunnen er opstellen over schrijven en ons die toesturen.’

• ‘ Heb je dat gesprek tussen Capel en Bril trouwens neergeladen? We zullen het vast nog enkele keren bekijken, want het zit tjokvol informatie die je niet in een keer kunt behappen. Ik ga het in ieder geval aan mijn pupillen in stukjes voeren met af en toe een uitstapje aan de hand van hetgeen Pierre Capel vertelt en laat zien.’

‘ Goed idee om Pierre Capel neer te laden, want grote kans dat het gesprek over een tijdje niet meer op internet is te vinden. Het gaat over zo veel meer dan over de huidige corona-soap. Dat geldt ook voor die uitzending met Theo Wolters over de groene griezels van de klimaathysterie en Gabriël van de Brink over het neoliberalisme.’

• ‘ Een opmerking nog naar aanleiding van het boek van Van den Brink. [Neo]liberalisme impliceert volgens Van den Brink (zie citaat hieronder aan het eind) misschien geen aanwijsbare verandering in het liberale gedachtengoed, maar het dwingend opleggen van liberale waarden aan een samenleving is evenmin onbesmet liberaal te noemen. Ik beschouw dat als een aspect, een ideologisch onderdeel, van het neoliberalisme, dat wordt gekenmerkt door de dominantie van verdienmodellen, businessmodels.’

♦

Het vaccin, een utopie: Pierre Capel en Ramon Bril  • Café Weltschmerz  vrijdag 3 juli, 2020

Let op!! Nederland wordt één groot industrieel energiepark: gesprek Marcel Crok en Theo Wolters •  Café Weltschmerz  2 juli 2020

Gabriel van den Brink over zijn nieuwe boek ‘Ruw ontwaken uit de neoliberale droom’ *  21 Februari 2020

Q&A sessie @mauricedehond over Aerosolen, deltaplan ventilatie, Brazilie, USA & RIVM   • Streamed live on Jul 4, 2020