‘ Of coronatesten inmiddels flink geld opbrengen en voor wie, dat weet ik niet. Dus nescio , maar achter alles zit vandaag de dag een verdienmodel, dus ook aan coronatesten zal verdiend moeten worden – neem ik maar aan. Als surrogaat-verdienmodel voor de nog-niet-uitgevonden-vaccins, die ongetwijfeld vele malen duurder zullen uitpakken – indien zulke vaccins tenminste ooit kunnen worden gemaakt, hetgeen bijvoorbeeld professor Pierre Capel sterk betwijfelt.
Per saldo vind ik dit stukje in de Volkskrant tamelijk humoristisch, want hier staat bijvoorbeeld: “Meer Nederlanders laten zich de laatste dagen testen om na te gaan of ze zijn besmet met het coronavirus. Afgelopen donderdag meldden zich opeens 40 procent meer mensen voor een test, zondag kreeg het centrale telefoonnummer van de gemeentelijke en regionale gezondheidsdiensten 74 procent meer aanvragen te verwerken. “ en dan: “Er is misschien een verband tussen de uitkomsten van het onderzoek en de toename van het aantal testaanvragen”, aldus de woordvoerder, “maar dat kunnen we niet hard maken.” Hoezo, een verband? Aan welk verband denkt u en waarom is dat niet hard te maken?‘
- ‘ Inderdaad. De journalist vraagt niet waarom de woordvoerder oppert dat er een verband bestaat tussen de uitkomsten en het aantal testaanvragen, welk verband dan wel. Dat vind ik slordig. Hij meldt ook niets over de prijs en de kosten van de testen. Wie betaalt de testen? Slordige omissies.’
‘ Is het ook. Als ik verder lees, dan denk ik echter dat ik het snap: het publiek wil middels een test weten of het “corona” is dat de symptomen veroorzaakt en als de test dat uitwijst, is men gerustgesteld: “Och het is maar Corona, en ik ben geen dikke ziekelijke man van boven de zeventig jaar, dus het zal allemaal wel. Voor mij is dit gelijk aan een griepje en zelfs dat niet eens.” Eigenlijk bizar qua gedachtengang, precies averechts aan het beoogde doel, maar daarom juist zo geestig. Aannemend dat de journalist het allemaal correct weergeeft hè. Het publiek gelooft blijkbaar niks en niemendal meer van hetgeen de overheid en zijn instituties over ze uitgiet aan “informatie” over het gevaar van corona. Dat wegvallen van vertrouwen in de overheid is niet iets om je vrolijk over te maken, vind ik.’
- ‘ Tja, vooral de combinatie van “uitbraak van besmettingen” en “brandhaarden van corona,” zijn te vaak gebruikt; je bent besmet met het coronavirus, en toen? Als je geen dikke man van 70plus bent, niet in een Nederlands ongeventileerd verzorgings-, verpleeg- of bejaardenhuis woont en geen onderliggende ziektes hebt, dan resulteert zo’n besmetting met corona meestal niet meer dan een soort griep. Wat is het probleem dan? Ik vermoed dat al die journalisten het intussen ook wel hebben gehad met de oekazes van hogerhand dat ze óm de vermoedelijk werkelijke oorzaken en gevolgen van corona-covid19 heen moeten schrijven. Dus absoluut niks schrijven over aerosolen, niks vertellen over luchtfilters en niks zeggen over ventileren. Ook geen verbanden leggen tussen vatbaarheid voor het virus en leeftijd, geslacht en onderliggende kwalen (co-morbiditeit).
Zie Pierre Capel: het virus is zeer besmettelijk, maar hoe dodelijk kan het zijn en voor wie, voor welke groepen, in het bijzonder?’
‘En de media mogen al helemaal niet uitleggen dat onze ouders en grootouders zijn en worden opgeofferd in de verpleeg- en verzorgingstehuizen, want daar komt het wel op neer. Ik las bijvoorbeeld in de Trouw van afgelopen zaterdag een lap van een artikel over het drama in verpleeghuis De Vlaswiek in Brabant en in dat hele artikel komen de woorden aerosolen, ventileren en luchtfilters geen een keer voor. Dit in tegenstelling tot het woord “besmetting” of samenstellingen met besmetting erin, en mondkapjes, schorten en handschoenen, natuurlijk. Ik word als lezer overstlpt met sentimenten en tranen, vooral in relatie tot de schuldvraag: hoe heeft het virus de Vlaswiek bereikt, wie heeft het virus binnengehaald? Er wordt een vorm van detectiveverhaal van gemaakt, met schuld als sombere schaduw: “Toch blijft het door de hoofden van een deel van de medewerkers malen: hebben zijzelf misschien ongemerkt het virus naar binnen gebracht?” Terwijl er natuurlijk een heel andere schuldvraag aan de orde zou moeten worden gesteld. Trouwens, zijn er inmiddels goede luchtfilters geïnstalleerd? Er wordt immers “een tweede golf” verwacht.
Over de “zestien doden in drie weken tijd” wordt geen enkele informatie gegeven: waren het mannen, hoe oud en (on-)gezond waren ze? Dus 200% human interest en 0,000 % informatie die mij in dit verband interesseert. Sorry, dit laatste klinkt wreed, callous in goed Nederlands, maar je snapt wat ik bedoel. Wie en wat steken er achter de cijfers? Wat is de kwaliteit van al die cijfers eigenlijk?’
- ‘ Ik heb het gelezen. Testen, wordt als een soort voodoo gebruikt, zo lijkt het. Ik citeer: “ De testen zijn van groot belang om de supersnelle uitbraak in goede banen te leiden.” Wat wordt hier verstaan onder “ in goede banen leiden”? Quarantaine en isolatie, vermoed ik, want andere smaken kan ik momenteel niet bedenken. De uitbraak slaat op besmettingen. So what? Die kunnen fataal zijn voor een bepaalde populatie en zeker indien die mensen langdurig of zelfs permanent in accomodaties vertoeven zonder effectieve ventilatie en hoogwaardige luchtfilters. Dan zijn ze veroordeeld tot het inademen van de coronavirus aerosolen. Veel senioren zijn reeds daardoor overleden, dus er blijven steeds minder kandiidaten over voor de statistieken die de aantallen slachtoffers melden. Het RIVM is niet voor niets gestopt met het melden van die cijfers. Men wil zich tenslotte niet helemáál ongeloofwaardig maken.’
‘ Tja, zo werkt massamanipulatie dus. Via nescio/ik weet het niet, naar iets heel anders. Naar een Hollandse kaper. uit het Rotterdamse Delfshaven, dat ik toevallig goed ken van vroeger. Een positief gebruik van nescio, zag ik in het boeiende gesprek over Piet Hein en zijn zilvervloot, op youtube bij De nieuwe wereld, tussen wetenschapsjournalist Simon Rozendaal en interviewer Jelle van Baardewijk, over het boek van Rozendaal over onze Gouden Eeuw met de kaper Piet Hein als anker.’
- ‘Een verademing hè, wanneer zo’n “expert” (want dat ben je tegenwoordig meteen: expert, of deskundige, of professional), gewoon zegt: “dat weet ik niet, daar moet ik nog eens over nadenken.” Een goed interview. Ik ga het boek vast en zeker lezen.’
‘ Treffend, die opmerking van Rozendaal over de fundamentalistische Nederlandse protestanten die door een historicus met de taliban worden vergeleken. Die Baardewijk doet het goed, vooral omdat hij zich niet ellebogend op de voorgrond wrikt om te laten zien wat híj zo al niet weet. Hij laat de geïnterviewde tot zijn recht komen, en breekt bijna alleen functioneel in, en zo hoort het.’
- ‘Zeg, over artikelen in de media van afgelopen weekend over de corona pandemie, hebben we nog enkele interessante experimenten bij onze pupillen uitstaan. Ik ben benieuwd hoe ze die stukken hebben gelezen. Als een niet te veronachtzamen positief effect van de kabinetspropaganda over corona werd door enkelen al genoemd dat de corona-saga de ongebreidelde influx van exoten tenminste heeft gestremd.’
‘ Bijna koddig hè, beleid en zijn consequenties: als je de anderhalve-meter-maatschappij wilt opleggen, moet je de onderdanen wel de gelegendheid en ruimte geven om die anderhalve meter te praktizeren en dat lukt steeds minder goed naarmate je meer piepeltjes importeert, want piepeltjes nemen qualitate qua, fysiek, ruimte in. Haringen in een ton of sardientjes in een blikje, kunnen met geen mogelijkheid fysical distancing beoefenen. Dus het ondertekenen van dat rare mafkezen-Marrakech-migratiepact sloeg en slaat steeds meer als een tang op een varken. Ja, sorry zeg, dat varken zit nu eenmaal in het Nederlandse idioom. Gaan we de Nederlandse taal soms ook zuiveren van alles wat niet-halal is en als kwetsend kan worden ervaren? Dan hebben we nog even werk.’
- ‘ De soap rond dat onzalige Marrakech-pact was voor mij een proeve van griezelig en groezelig groepsdenken onder de Haagse kaasstolp: men praat en doet elkaar daar te vaak na. Maar, wacht even. Je vergeet zowaar de geambieerde globale gidslandrol voor Nederland, van de Haagse pipo’s en bimbo’s, bij de energietransitie in het kader van de redding van de planeet via klimaatbeïnvloeding.
Ik bedoel al die duizenden vierkante kilometers van de 41.873 km² die Nederland beslaat, die gaan worden belegd met zonnepaneelparken en windmolens. Het wordt dus óf physical distancing óf de afschaffing van de corona-pandemie per Haags decreet. De vele exoten die al binnen zijn, die krijg je niet meer weg. Die gaan zich steeds meer ontplooien. Dus.’
‘Zeg, pas je een beetje op met je grappen?’
- ‘ Dat moet jij nodig zeggen.’
♦
Simon Rozendaal: Piet Hein en het omstreden verleden / ISBN: 9789045038780 – Uitgever Atlas Contact – Verschenen28-10-2019 / € 25
<< In Zijn naam is klein beschrijft Simon Rozendaal het leven van een van de meest befaamde figuren uit de vaderlandse geschiedenis. ‘Piet Hein zijn naam is klein, zijn daden bennen groot. Hij heeft gewonnen de Zilvervloot.’ Het wordt al eeuwenlang gezongen in Nederland, maar wie weet nog waarom? Rozendaal interesseerde zich nooit zo voor vaderlandse geschiedenis. Dat verandert als hij gaat wonen in de Rotterdamse wijk Delfshaven, op steenworp afstand van het geboortehuis van Piet Hein. Hij raakt gefascineerd door het avontuurlijke leven van zijn voormalige buurjongen. Piet Hein (1577-1629) klimt op tot admiraal, wordt een van onze zeehelden en levert met de verovering van de Zilvervloot in 1628 een belangrijke bijdrage aan de Nederlandse strijd om vrijheid en onafhankelijkheid. Hij wordt meerdere malen gevangengenomen en laat zich met een voor die tijd opmerkelijke compassie uit over ‘Indianen’ en ‘Wilden’. Rozendaal schrijft met plezier en verwondering over het dagelijks leven in de Gouden Eeuw en vraagt zich met Piet Hein als gids af in hoeverre we ons moeten schamen voor de minder mooie kanten van die geschiedenis, zoals slavernij en kolonialisme. >>
